Vervelen

Nu de vakanties ten einde lopen, moet er weer aan ‘werk’ worden gedacht. Einde van het lekker niets doen, ‘dolce far niente’. Lekker niets doen? Kan dat nog wel?
Niemand zegt zich nog te vervelen, zegt Marjolein de Vos in de NRC in de vakantietijd. Verveling lijkt gênant. Lekker niets doen is fout, ook/vooral op/in vakantie. U moet iets doen, altijd, overal.
Even verder op staat in dezelfde krant de column van Rosanne Hertzberger over ‘obsessie met levensgeluk’. En de boodschap die zij krijgt (als ze met de kinderwagen op straat loopt): keihard genieten, nu kan het nog; ‘want je knippert met je ogen en ze zijn groot’. Dus neem de tijd is de boodschap. U moet iets doen, altijd, overal. In dit geval de tijd nemen.

Weet u niet wat te doen en bent u uit gesurft, gemaild, geappt (en dat deed u intensief op vakantie) dan weet internet toch nog raad. Verveelt u zich: kiest u maar:
– Ideeën tegen verveling – Als je je verveelt
– Home Alone & vijf tips tegen vervelen
– Mam, ik verveel me! 9 tips om verveling tegen te gaan
– Help ik verveel me. 25 tips om verveling tegen te gaan.
– Verveel je je? Hier heb je 100 tips tegen verveling!
Op zoek naar (nog meer) levensgeluk: kiest u maar:
– Praktijk levensgeluk
– Recept voor een gelukkig leven
– Hoe vind ik mijn levensgeluk
– Training realiseer je eigen levensgeluk
– Tien tips voor levensgeluk
Zoeken naar levensgeluk vraagt tijd. Neem die tijd, maar pas op voor te veel tijd. Te veel tijd is gevaarlijk: verveling!

Wat is er verkeerd aan vervelen? En vreemd woord eigenlijk vervelen. Het is afgeleid van ‘veel’ en geeft aan dat iets/iemand te veel wordt of is voor iemand. Het meeste is meestal nooit te veel voor een mens, maar blijkbaar wel een ding en dat is de tijd. De tijd wordt te veel. ‘Langeweile’ zeggen de Duitsers en volgens Schopenhauer duurt de tijd in de verveling eindeloos. De tijd valt te lang en die tijd moet worden gedood. Zelfs ‘tijd is geld’ of ‘straks is het weer druk-druk’ helpen niet de verveling het zwijgen op te leggen.
Lekker niets doen kan niet meer. U hebt wel wat beters te doen. Wat dan? Wat dan ook, het is beter dan je dood te vervelen! Vervelen valt dus niet mee en dat is vervelend.

Omdat vervelen not-done is ligt het bijvoeglijk naamwoord ‘vervelend’ tegenwoordig voor in de mond. ‘Vervelend’ gaat niet over tijd maar over iets of iemand en daar is iets mis mee. In het woord ‘vervelend’ ligt afkeuring of erger verborgen. Een vervelend karwei, een vervelende film, een vervelende buurman, vervelend al die vluchtelingen. Vervelend is ‘niet leuk’, ‘oninteressant’, ‘storend’, ‘onaangenaam’. En vervelend hoort niet bij het leven van nu, evenmin als vervelen.

Waarom telt ‘dolce far niente’ niet? Is dat iets van de ‘moderne tijd’, komt het voort uit de christelijke moraal of is het zo oud als de mensheid? Hoe dan ook vervelen is het gevoel of de opvatting dat u iets moet doen, maar u weet niet wat!
Vervelen verraadt een gebrek aan eigen initiatief, aan eigen ideeën: hoe om te gaan met het leven (van alledag). Het moet altijd leuk, interessant, aangenaam zijn, maar hoe doe je dat? Bovendien werkt het leven (de ander) niet altijd mee en dan wordt leuk, interessant, aangenaam nog lastiger. Dan moet u – als u al zou weten wat – iets meer doen! Inderdaad vervelend.

Wat is er verkeerd aan vervelen? Wat is er mis met tijd genoeg of te veel tijd? Helemaal niets. Als tijd geld is dan is iemand met veel tijd rijk. Maar pas op: geld maakt niet gelukkig. Inderdaad. Tijd echter maakt wel gelukkig, tenminste als men tijd genoeg heeft. Liggend aan het strand met een zee van tijd. Wie zou het niet willen? In een zee van tijd is alles mogelijk.

Author: Wim van den Heuvel

W.J.A. (Wim) van den Heuvel is born in Nuenen, the Netherlands. He is professor emeritus of the University of Groningen and of Maastricht University, the Netherlands, but still works as advisor/consultant/researcher. After Grammar School (Dutch: ‘Gymnasium’), he got his masters in Sociology and his PhD (thesis on ‘Adjustment in Nursing Homes’) at Radboud University Nijmegen. After assistant Professor at the Institute of Social Medicine, and of the Gerontology Centre, Radboud University Nijmegen (1969-1975) he was pointed as Director of the Institute of Social Oncology (Dutch Cancer Society, KWF), Amsterdam (1976 -1980). In 1979 Queen Juliana appointed him as Professor of medical sociology, University of Groningen, Faculty of Social Sciences and Faculty of Medicine. In 1989 he also became Scientific Director of the Northern Centre for Health and Research University of Groningen. In the period 2000-2005 he was working as Professor in Rehabilitation and Handicap Maastricht University, Maastricht, also acting as Director General Institute for Rehabilitation Research and as Scientific Director of Research school of Primary Health Care Research (CaRe), Maastricht University. He was visiting professor at Syracuse University USA (1975), the University of Vienna, Austria (1997) and Titu Maiorescu University, Bucharest, Romania (2008). Besides visiting professorships he made study tours to Brazil, Australia, China, Cuba, India, New-Zealand and USA. During his professorship he supervised successfully 61 PhD students. He was project leader of various international research and development projects (financed by EU or the Dutch Ministry of Foreign Affairs), including subjects like developments of primary health care, palliative care, home care for the aged, primary health care, care for specific diagnosis like cancer, rheumatoid arthritis, and spina bifida. These projects included researchers and practitioners from Belgium, Croatia, Czech Republic, France, Germany, Greece, Ireland, Italy, Norway, Poland, Romania, Slovenia, Slovakia, Sweden, Switzerland, and United Kingdom. He received various rewards, including Academy Medal University PJ Safarit, Kosice, Slovakia, Honorary member of Romania Society of Family Medicine/General Practice, Romania, Honorary member of the European Society of Health and Medical Sociology, Honorary member Academy of Medical Sciences, Romania, Academy Medal University of Groningen, The Netherlands, Officer in Royal Order Oranje Nassau, The Netherlands, Siglium University of Krakow. He chaired – and still chairs - various national and international committees all related to scientific research in health care and gerontology.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


Required