Een economische crisis leidt tot een maatschappelijke crisis. De reeks maatschappelijk problemen, die om oplossingen vraagt, wordt langer met de economische crisis. We verzekeren ons niet. We leven niet gezond. We gooien te veel eten weg. Er is te veel hondenpoep. De huidige hypotheekaftrek zorgt voor te veel schuld. De dijken blijken i.t.t. de banken ‘stress’ bestendig. We zorgen niet meer voor elkaar. Als de feiten kloppen, ligt de oplossing voor de hand: niet uitkeren bij schade of verlies, voorkom ongezond gedrag, zorg voor minder eten, minder honden, weg met de gezonde waterschappen (niet met de ‘giftige’ banken), minder hypotheekaftrek, stimuleer zorgen voor elkaar. Doen! De voorgestelde oplossingen doen vooral niet wat ze moeten doen: het probleem oplossen.
De afgelopen week stond weer bol van oplossingen. Deze pakken het probleem niet bij de wortel. Het gebeurt niet vanwege slechte analyse en/of gebrek aan (politieke) moed. De discussie over de maatschappelijk crisis wordt daarmee impliciet geridiculiseerd en expliciet gratis tekst voor cabaretiers. De burger lacht als de boer en in zijn vuistje, want hij weet wel beter.
Een enkeling durft op de oorzaak te wijzen, zoals de vertrekkende vicevoorzitter van de raad van State, dr. Tjeenk Willink – wel vaker kritisch over het inzicht bij huidige ‘politici’. In een interview stelde hij, dat de politiek geen duidelijke keuzes durft te maken voor de publieke zaak. Taken, die tot het publieke domein behoren, worden dan – naar zijn mening ten onrechte – afgestoten of omgekeerd niet publieke taken worden door de politiek ‘opgelost’ met alle schadelijke gevolgen van dien.
Geen inboedelverzekering na een brand? De gemeente betaalt uw verlies. Recht op hulp bij ziekte is een absoluut recht, verzekerd of niet; de autochtone burger kan er niets aan doen en wordt geholpen; de allochtoon wordt buitengesloten. Wie uit ijdelheid haar lichaam verbouwt, krijgt met voorrang en gratis reconstructie. Waarom nog verzekeren of letten op veiligheid en gezondheid? Het ‘nieuwjaarsfeest’ zorgt ieder jaar voor meer slachtoffers, want we doen het zo graag zelf.
Uw geld ingezet om een paar tientjes meer te verdienen bij Ice save? Misgegokt, maar de overheid betaalt uw verlies uit. Hoe dan gokverslaving aan te pakken? Dat wordt een taak voor de casino’s!
Een doggy bag bij het verlaten van het restaurant leidt tot minder eten? Misschien bestellen wat uw maag verdraagt en niet wat u in uw gulzigheid denkt binnen te kunnen laden? Het is nog beter voor de gezondheid ook. Alternatief: het eten in een doggy bag serveren. De klant kan kiezen. Dat het meeste eten thuis, vanwege te ‘ruime inkoop en/of bereiding’ door dezelfde gulzigheid, en in opslagplaatsen van supermarkten wordt weggegooid, is een detail, dat geen aandacht krijgt evenmin als de verleiding door reclames om te veel en verkeerd in te kopen en te eten. ‘De tweede kilo gratis’.
Doggy bags voeden honden en dat voedsel moet er weer uit. We zijn ‘diervriendelijk’: gun uw hond de doggy bag. Uw hond uw beste vriend! U bent vriend van de dieren en de dierenpolitie helpt u. Hond uitlaten is gezond! Vooral voor de hond die vanwege de vele doggy bags aan obesitas is gaan lijden. Ziekte van mensen, kosten van schoonmaken en schade aan milieu tellen niet. Iedere burger is zoals de hond potentieel slachtoffer van hondenpoep zoals bij passief roken. Ziekte door poep is ‘geen probleem’; passief roken is ten strengste verboden vanwege de ziektekans. Actief roken levert meer dan bij kans ziekte op, maar dat moet iedereen zelf weten.
Veel hypotheek en niet aflossen doen zij die reeds veel hebben. Het levert hen veel staatsteun op. Voor hen die weinig hebben is de staatssteun gebonden aan de bijstand, tenminste als men Nederlands spreekt. Onderscheid moet er blijven. Het deugt misschien wel niet maar het is een ‘oplossing’. Voor welk probleem?
De dijken willen maar niet doorbreken. Het nut van waterschappen staat dus ter discussie. Het wachten is op de volgende ramp om het tij te doen keren.
Zorgen voor elkaar? Waar bemoeit de overheid zich mee? Niet met het stimuleren van integratie of gezond gedrag; dat is aan de burger zelf. Geen voorlichting, geen campagnes, geen ondersteuning. De burger zoekt het zelf maar uit. Versterken van sociale netwerken en stimuleren van integratie? Nee, weg met de ander, ver weg liefst.
Verkeerde oplossingen brengen veel valse debatten en verkeerde aandacht. Dat geldt niet voor dit blog; geen debat of aandacht zelfs. Echte oplossingen passen niet in de heersende toon, worden zelfs niet gedoogd. Dat is niet om te lachen.
