Modern besmettingsgevaar.

Het leesvirus leidt tot verslaving, zo luidt het persbericht. Dat is schrikken. Tegenwoordig is iedere PC en tablet gebruiker zich wel bewust van het besmettingsgevaar door virussen en de nare gevolgen die dat voor de inhoud van de computer kan hebben. Maar verslaving is weer wat anders. Het blijkt hier echter om een programma te gaan om lezen bij kinderen te stimuleren: Leesvirus. En het resultaat is dat kinderen enthousiast aan het lezen gaan en er soms verslaafd aan raken. Is dat lezen eigenlijk wel zo veilig? De naam Leesvirus en het succes maakt een onderzoeker achterdochtig. En wat blijkt ….

Een recent Belgisch onderzoek van veel gelezen boeken uit de openbare bibliotheek toont aan dat de hygiëne van die boeken te wensen over laat. Nu is dat op zich niet zo nieuw. De richtlijn voor schoonmaakbedrijven wijst op het belang van een stofvrije en vuilvrije bewaarplaats van boeken. In ‘pluis in huis’ van 1996 wordt gewezen op het gevaar van infecties, wanneer de bewaarplaatsen van papier en boeken niet stofvrij of vuilvrij zijn. De infecties kunnen veroorzaakt worden door plaag/knaagdieren en micro-organismen.
Maar bij het Belgisch onderzoek ging het om andere ‘hygiëne’. De veel gelezen boeken bleken – mede afhankelijk van het genre – frequent besmet met sporen van cocaïne of herpesvirus (bij ‘Vijftig tinten grijs’).
De onderzoekers roepen de lezers op niet minder te gaan lezen. Leesvirus anno 2013 kan verder. Zij volgen daarmee niet helemaal Engelse onderzoekers, die bijna 100 jaar geleden onderzoek deden, gepubliceerd in The Lancet in 1915, naar het besmettingsgevaar van boeken, die ter hand waren genomen door tuberculose patiënten. Hoewel het besmettingsgevaar gering was, waarschuwden deze onderzoekers toch tegen het ter hand nemen van die boeken, vooral als het boek – letterlijk – erg vies was.

De Belgische onderzoekers wijzen op een ander gevaar, ook al hebben de gevonden hoeveelheden sporen geen ‘ingrijpend farmacologisch effect’. Het gevaar is dat bij een controle de (onschuldige) lezer wel een positief testresultaat zou kunnen vertonen: positief getest op drugsgebruik; dat is niet voor iedereen zonder risico. Volgens dezelfde onderzoekers leiden de bacteriën, die op de boeken werden aangetroffen, slechts bij uitzondering tot besmetting.

Handen af van populaire boeken is misschien toch preventief en dat kan door ze lezen op laptop, tablet of mobieltje. Nu kunnen deze ‘devices’ ook door virussen worden geïnfecteerd (veelal veroorzaakt door ‘corrupte apps’), maar ze zijn relatief eenvoudig te bestrijden met een goede virusscanner.
In de praktijk blijkt echter dat er ook andere virussen en gevaren dreigen. Virussen, schimmels, bacteriën, chemicaliën aangebracht door de gebruikers zelf. Tablet en mobieltje worden gedeeld door vele en diverse duimen. ‘Kijk zelf maar’. ‘Laat mij even’. Een nieuwe bron voor epidemieën? Sporen van herpesvirus op de tablet zou erop kunnen wijzen dat vingeren duimen is geworden of omgekeerd. Het zal zo een vaart niet lopen, of juist wel …… Een nieuw besmettingsgevaar dient zich aan.

Author: Wim van den Heuvel

W.J.A. (Wim) van den Heuvel is born in Nuenen, the Netherlands. He is professor emeritus of the University of Groningen and of Maastricht University, the Netherlands, but still works as advisor/consultant/researcher. After Grammar School (Dutch: ‘Gymnasium’), he got his masters in Sociology and his PhD (thesis on ‘Adjustment in Nursing Homes’) at Radboud University Nijmegen. After assistant Professor at the Institute of Social Medicine, and of the Gerontology Centre, Radboud University Nijmegen (1969-1975) he was pointed as Director of the Institute of Social Oncology (Dutch Cancer Society, KWF), Amsterdam (1976 -1980). In 1979 Queen Juliana appointed him as Professor of medical sociology, University of Groningen, Faculty of Social Sciences and Faculty of Medicine. In 1989 he also became Scientific Director of the Northern Centre for Health and Research University of Groningen. In the period 2000-2005 he was working as Professor in Rehabilitation and Handicap Maastricht University, Maastricht, also acting as Director General Institute for Rehabilitation Research and as Scientific Director of Research school of Primary Health Care Research (CaRe), Maastricht University. He was visiting professor at Syracuse University USA (1975), the University of Vienna, Austria (1997) and Titu Maiorescu University, Bucharest, Romania (2008). Besides visiting professorships he made study tours to Brazil, Australia, China, Cuba, India, New-Zealand and USA. During his professorship he supervised successfully 61 PhD students. He was project leader of various international research and development projects (financed by EU or the Dutch Ministry of Foreign Affairs), including subjects like developments of primary health care, palliative care, home care for the aged, primary health care, care for specific diagnosis like cancer, rheumatoid arthritis, and spina bifida. These projects included researchers and practitioners from Belgium, Croatia, Czech Republic, France, Germany, Greece, Ireland, Italy, Norway, Poland, Romania, Slovenia, Slovakia, Sweden, Switzerland, and United Kingdom. He received various rewards, including Academy Medal University PJ Safarit, Kosice, Slovakia, Honorary member of Romania Society of Family Medicine/General Practice, Romania, Honorary member of the European Society of Health and Medical Sociology, Honorary member Academy of Medical Sciences, Romania, Academy Medal University of Groningen, The Netherlands, Officer in Royal Order Oranje Nassau, The Netherlands, Siglium University of Krakow. He chaired – and still chairs - various national and international committees all related to scientific research in health care and gerontology.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


Required