Het gaat niet goed. Als kunstenaars zeggen dat het allemaal mee valt dan is er iets fundamenteel mis. Of praten ze politici na. Of worden ze oud. Maar als men oud wordt dan valt het juist niet mee. Nee, het gaat niet om de pensioenleeftijd en zwaar werk. Het valt niet mee, omdat huisartsen te weinig tijd hebben om goede zorg aan (kwetsbare) ouderen te leveren, zo meldt het Nederlandse Huisartsen Genootschap. Met het ouder worden stapelen de problemen zich op volgens huisartsen en Gezondheidsraad. Volgens de artistiek leider van het Scapino Ballet, Ed Wubbe, is de Nederlandse gezondheidszorg een van de beste in Europa. Hij heeft er wel niet voor doorgeleerd, maar reist veel. De bewindslieden Klink en Bussemaker zijn blij met zo een artistiek oordeel. De artistiek leider weet ook dat angst en onvrede toenemen ondanks het feit, dat we in een goed georganiseerd land leven. En hij staat niet alleen. De oude komiek Freek de Jonge meldt ‘We zitten in de nadagen van onze cultuur’. Het gaat dus niet goed.
Wat is het probleem? De Jonge meent, dat het allemaal komt omdat er geen nieuwe verhalen bijkomen. Hij vertelt nu eenmaal graag verhaaltjes en ze zijn op. En hoe komt dat? Ik citeer de oude komiek: ‘Een verhaal is een gevolg van een avontuur. Meestal het gevolg van een lijdensweg. Maar we lijden niet meer. En dus beleven we niets meer’. De Jonge beleeft geen avonturen meer. Hoort dat bij oud worden? Waar is wel, dat veel creativiteit voort komt uit lijden. Zonder Ceausescu geen Nobelprijs voor Herta Müller, zonder de ‘waanzin’ van van Gogh geen zwarte kraaien boven het korenveld, zonder kruis geen christendom.
Bij kwetsbare ouderen treffen huisartsen en veel meer nog verpleeghuisartsen en sociaalpsychiatrische verpleegkundigen schrijnende situaties aan. Verwaarlozing, vervuiling, mishandeling. Het lijkt inderdaad op de nadagen van de westerse cultuur. Maar geen lijden? Veel lijden. Laat de ouderen in Nederland de nieuwe verhalen vertellen. Ze hebben meer te vertellen.
